Effe schrikken

Hallo allemaal,

Gisteravond dachten het vrouwtje en het baasje dat Dundee het op ging geven. Hij lag zo diep te slapen, was er bijna niet uit te krijgen en kon ook bijna niet meer lopen en staan. Poepen lukt hem ook niet meer, en daarbij moesten ze hem zelfs helpen door hem vast te houden. Ze waren heel erg bezorgd.

Maar vanochtend keek hij weer zo uit zijn ogen...

... en ik heb hem heel veel kusjes gegeven en nu ging het toch weet beter met hem. Het lopen gaat niet zo fanatiek meer, maar hij heeft wel weer gepoept vanmorgen.

Zelf moet ik er helemaal van bijkomen, ik zit nu in mijn pauze van het pillenkuurtje en de diarree steekt weer de kop op, dus hup er weer uit vannacht, meerdere malen per nacht. Voor mij ook vermoeiend, dus ik doe effe een tukkie.

En stoor mij daar nou niet bij!!!

Poot van Cailtyn.